‘Hoe China nieuwe voetbal supermacht wordt

0

Er was een duidelijke trend te zien afgelopen winter tijdens de transferperiode in januari. Enkele grote spelers vertrokken voor veel geld bij hun clubs.

Niet naar een Spaanse grootmacht, of het vele geld van Paris Saint Germain of de rijkste Engelse clubs, maar naar China.

 

 

China, hoor ik u denken, daar wordt toch amper gevoetbald? Dat klopt, maar daar kan wel eens snel verandering in komen. De Chinese competitie, niet meer dan een zogenoemde ‘Micky Mouse-competitie, is in rap tempo bezig met het binnenhalen van topspelers, om de strijd aan te kunnen gaan met grote competities uit Europa.

 

Gingen voorheen voornamelijk uitgerangeerde spelers naar competities in Qatar, VAE of de Amerikaanse MLS, de Chinese competitie slaagt er in om spelers in de bloei van hun carrière over te halen om in China te komen voetballen. Afgelopen winter kozen Alex Teixeira (Sjachtar Donetsk), van pas 26 jaar, Jackson Martinez(29 jaar, FC Porto) en voormalig Chelsea-middenvelder Ramires(29) voor het grote geld in China. Voetballers die in Europa aan de top staan en nog makkelijk enkele jaren mee zouden kunnen in de Champions League, maar nu al kiezen voor de Chinese competitie.

 
 
 
 
Uit de cijfers van de afgelopen jaren is ook af te leiden dat Chinese clubs steeds vaker en met steeds meer geld in Europa komen winkelen. Gaven ze in 2019 gezamenlijk nog maar 11 miljoen euro uit tijdens de winterse transferperiode,  uit dit onderzoek van Bwin, bleek dat ze afgelopen winter 317 euro hebben uitgegeven.
 
 
 
 
Ook de gemiddelde prijs die aan spelers uitgegeven wordt ligt fors hoger dan de Europese grote competities, evenals de gemiddelde leeftijd van de spelers. Ter vergelijking, spelers die door clubs uit de Engelse Premier League werden gekocht waren gemiddeld 25 jaar oud, en kostten 14 miljoen euro. In China ligt de leeftijd op 27 en is de prijs twintig miljoen euro. In de Spaanse La Liga (2,5 miljoen) en Bundesliga (3,8 miljoen) liggen de prijzen nog veel lager.
 
 
 

 

Wat de ontwikkeling uiteindelijk teweeg gaat brengen is de vraag, maar het is duidelijk dat de Chinese Siper League er alles aan wil doen om de naam als B – of zelfs C – competitie zo snel mogelijk kwijt wil raken. De vraag blijft echter natuurlijk of het gebrek aan concurrentie op een gegeven moment niet tegen gaat werken. Spelers willen zich uiteinlijk vaak toch meten met de besten ter wereld, en die voetballen voorlopig toch nog voor het grootste gedeelte in de Europese Champions League. En met het Chinese geld dat ook gebruikt wordt om in Europese clubs te investeren kan het nog wel eens een tijd duren voordat het echt op gelijke voet staat. 
Share.

Laat een reactie achter