Het toernooi van de immigranten

0

Gelukkig voor Brazilië dat het niet mag deelnemen aan een EK. De kans op tegendoelpunten van geëmigreerde landgenoten zou zeer groot zijn geweest. Een Pool verslaat Polen en een Turk scoort tegen Turkije. Ook dat hoort bij het nieuwe Europa.

Vrijwel elk team op dit EK heeft een speler, die ook een andere nationaliteit heeft of is geboren buiten het land dat hij vertegenwoordigt. Dat is op zich niet heel bijzonder, maar toch een opvallend feit. Zwitserland is zelfs een echt vreemdelingenlegioen, met exotische namen als Fernandes, Cabañas, Yakin en Behrami. Maar ook de Brazilianen lijken overal op te duiken: Aurelio, Guerrero, Senna, Pepe, Deco en Kuranyi. Misschien moet Sepp Blatter tenminste een 6 + 5-regeling invoeren voor nationale ploegen op het komende WK.

Het vrijverkeer van arbeidskrachten binnen de EG is een goed recht en het wisselen van een paspoort is dat natuurlijk ook, maar toch blijft het een vreemde ontwikkeling. Zes jaar geleden bij de openingswedstrijd van het WK bleek de aanvoerder van Senegal geboren in Frankrijk en de spelmaker van Frankrijk geboren in Senegal. Dat viel nog te verklaren uit het feit dat Senegal ooit een kolonie van Frankrijk was, maar een Pool die tegen Polen scoort en een Turk die dat tegen Turkije doet dat is toch ook merkwaardig. Ze durven niet eens meer te juichen.

De triomf van Nederland wordt in het buitenland uitgebreid bejubeld. In El País stond een gisteren een boeiend stuk over het gegeven dat Van Basten voor de wedstrijd voor de fysiek sterke spelers heeft gekozen in plaats van de technisch betere voetballers. Het niet spelen van Heitinga moet in Madrid toch als een pijnlijke verrassing worden gezien. De vraag is of Van Basten de speler wel had durven passeren wanneer de verdediger ook volgend jaar bij Ajax zou spelen. In ieder geval merkt de Spaanse krant fijntjes op dat de ‘kracht’ van dit Oranje uit Hamburg komt. Men spreekt nu over ‘frivool krachtvoetbal’. En over Orlando Engelaar raakt men voorlopig niet meer uitgesproken. Schalke doet er goed aan om hem snel vast te leggen, want Engelse, Spaanse en Italiaanse clubs willen al een nummertje trekken om in de rij te staan.

De Italianen moeten hun wonden likken en Donadoni zal morgen met een nieuwe ploeg het toernooi vervolgen. Voor de neutrale volger krijgt Quagliarella ook een kans. Domenech lijkt zijn ploeg ook flink om te willen gooien. Niemand snapt dat hij spelers als Pires, Giuly en Trezeguet thuis heeft gelaten. Alle drie zouden hem tegen Nederland goed van pas komen en er zijn geen speltechnische redenen om dit drietal thuis te laten. Waarom hij deze drie niet mee heeft genomen, zal altijd een raadsel blijven voor degene die de gossip niet wil geloven dat de drie wel zeer close waren met zijn vrouw, voordat deze Domenech leerde kennen. Hij moet het nu doen met Diarra, Govou, Anelka en Gomis.

Toch beschikt Frankrijk over een atletisch zeer sterke ploeg waarbij de balans tussen jong en oud nog moet worden gevonden. Met Vieira en Henry wint de ploeg zeker aan ervaring maar het is de vraag of beide spelers echt tot het gaatje willen gaan. Frankrijk blijft een ploeg die vanzelf in een toernooi groeit na een aarzelende start.

Vanavond gaat Beenhakker op zoek naar zijn eerste overwinning op een eindtoernooi. De wedstrijd tegen Oostenrijk is voor de Polen zeer belangrijk. Het belooft een mooie wedstrijd te worden omdat beide ploegen wel moeten winnen, zoals gisteren bij Zwitserland – Turkije. Voor het betere voetbal moeten we eerder zijn bij Kroatië – Duitsland. Kan die Mannschaft haar favorietenrol waarmaken of krijgen we eindelijk te zien waarom Kroatië Engeland twee keer de baas kon blijven. De wedstrijd in Klagenfurt biedt zeker de kans aan het publiek om Luca Modric beter te leren kennen. Tien jaar geleden wonnen de Kroaten in Lyon met 3-0 van Duitsland. Bilic zal zijn spelers over de hoogtepunt van het Kroatische voetbal hebben verteld. Daarbij verdienen de meeste spelers van Kroatië hun brood in de Bundesliga.

Jurriaan van Wessem

Share.

Laat een reactie achter