Van alle zestien deelnemers aan het EK heeft Oranje de beste indruk gemaakt. Dat is een conclusie die mag worden getrokken na de eerste serie wedstrijden. Het voetbal stelt voorlopig nog teleur want er zijn te veel zwakke deelnemers.
Nederland is het enige groepshoofd dat de eerste wedstrijd wist te winnen. De gastlanden Zwitserland en Oostenrijk en titelverdediger Griekenland begonnen zelfs met een nederlaag aan het toernooi en lijken te licht om echt ver te komen. Dat maakt dit toernooi wel zeer speciaal. Van de eerste acht wedstrijden was er maar één waarin beide ploegen wisten te scoren (Spanje – Rusland) en in dat geval viel de tegentreffer pas toen het duel al lang en breed was gespeeld. De helft van de ploegen heeft nog niet gescoord.
De mooiste wedstrijd was Nederland – Italië. Verreweg de mooiste zelfs en de gezaghebbende Engelse journalist Rob Hughes betwijfelt in the Herald Tribune van vandaag of het nog mogelijk is dat er een betere wedstrijd op dit EK kan worden gespeeld. Oranje heeft indruk gemaakt en dat is nu precies waar ons land behoefte aan had. Acht jaar geleden maakte de nationale ploeg voor het laatst een verpletterende indruk op een eindtoernooi. In de tussenliggende jaren is in veel praatprogramma’s anders gesuggereerd, maar nu we weer een echt sterk Oranje aan het werk hebben gezien weten we wat we in de afgelopen jaren moesten ontberen.
Saillant is wel dat Van Basten na dit toernooi vertrekt (zoals Michels in 1988) en dat zijn opvolger het nu al heel lastig krijgt. Zelfs wanneer Oranje onverhoopt de laatste vier niet haalt, blijft de wedstrijd tegen Italië de graadmeter waarmee de ploeg van Van Marwijk wordt beoordeeld. Niemand heeft het nu over Seedorf of Van Bommel, maar de kans dat ze zullen terugkeren in Oranje lijkt plotseling veel kleiner. Van Bommel weet dat hij niet geliefd is bij bepaalde spelers (o.a. Van der Vaart en Sneijder) en wordt sinds de plotselinge doorbraak van Engelaar niet meer echt gemist. Van Marwijk komt in een situatie à la Libregts als hij tegen de wil van de bepalende spelers beslissingen neemt. De historie van het conflict Libregts – Gullit lag wellicht anders maar kan best als historisch materiaal een wijze les zijn voor Van Marwijk.
Zoals ik gisteren op deze plaats al heb geschreven, moet Nederland (en dan vooral het publiek, want de spelers zijn voldoende nuchter) zich niet te vroeg rijk rekenen. Wanneer de ploeg vrijdag gelijk speelt tegen Frankrijk, mag er op de slotdag van de Roemenen beslist niet worden verloren. Kortom, Nederland moet er alles aan doen om vrijdag al zeker van zijn zaak te zijn. Dat zal best lastig worden want de Fransen moeten nu ook laten zien wat ze waard zijn, met de weer fitte Vieira en Henry. De wonderlijke wederopstanding in Duitsland van deze ploeg geeft voldoende aanleiding om de Fransen nog niet af te schrijven. Ze zijn de ‘ware Duitsers van het Europese voetbal’ in deze eeuw en winnen vaak op het laatste moment.
In de andere groepen zijn maar drie ploegen echt goed aan het toernooi begonnen: Portugal, Duitsland en Spanje. Alle drie zijn ze degelijk, maar beschikken ze ook over enkele goede aanvallers. Cristiano Ronaldo en Fernando Torres moeten misschien nog in het toernooi groeien (ze zijn allebei bezig aan hun derde toernooi), maar Nuno Gomes, Lukas Podolski en David Villa staan op scherp of hebben al goed gescoord. Tsjechië en Kroatië hebben al een gastland verslagen zonder echt een grootse indruk te maken en Zweden lijkt met een zeer stugge speelwijze weer bij de laatste acht te komen. Slechts een duel eindigde in een gelijkspel en daarom lijkt groep C is als enige nog bol van spanning te staan. Gelukkig spelen in de andere groepen de twee winnaars tegen elkaar, zodat de spanning niet helemaal verdwijnt.
Jurriaan van Wessem
